جزئیات نامه محرمانه جهانگیری به خامنهای
اربیل (کردستان24)- انتشار نامه محرمانه اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهوری به علی خامنهای رهبر جمهوری اسلامی ایران در فضای مجازی واکنش شدید اصلاحطلبان در پی داشت.
رضا صالحی امیری، وزیر پیشین فرهنگ و ارشاد اسلامی روز شنبه 17 آذر با تایید این خبر، انتشار نامه محرمانه جهانگیری به خامنهای را «بد اخلاقی» دانسته است.
وی در نوشتاری در روزنامه شرق نوشته است: «نمونه دیگر بداخلاقی انتشار نامه محرمانه منتسب به آقای جهانگیری است که در آن دغدغههای معاون اول نسبت به اوضاع حساس کنونی برای مقامات عالی نظام ارسال شده است».
نامه جهانگیری با پاسخ منفی خامنهای مواجه شده است.
به گزارش وبگاه «سحام نیوز» وابسته به کروبی، «جهانگیری دو ماه پيش در نامهای ۵ صفحهای خطاب به رهبر ايران مشکلات کشور را ردیف کرده و برای حل آن خواستار وحدت نيروهای جامعه شده است».
جهانگیری در نامه محرمانه به خامنهای، «آزادی محصورین و رفع محدودیتهای را به عنوان یکی از راههای برون رفت از مشکلات» معرفی کرده است.
به گفته وزیر پیشین ارشاد، معاون اول رئیس جمهوری با اعلام نگرانی از وضع موجود، خواستار تصمیمات اساسی و بنیادی برای عبور از چالشهای موجود شده است.
به گزارش سحام نیوز، خامنهای در پاسخ نامه جهانگیری نوشته است: «بی اعتمادی به دولت فعلی زمانی آغاز شد که دولت فعلی و مسئولان آن مدام تمام خدمات ۸ ساله دولت های نهم و دهم را زیر سوال برده و به تخریب افراط گونه مسئولان قبلی پرداختند».
به گفته خامنهای، این تخریب و هجمه باعث بی اعتمادی مردم به خود شما (دولت روحانی) هم شده است.
رهبر جمهوری اسلامی در پاسخ به درخواست آزادی سران جنبش سبز هم نوشته است: « در رابطه با سران فتنه نیز کسانی که گناه بزرگ شکاف بین مردم و نظام اسلامی را مرتکب شدند از آنها هیچ خیر و منفعتی نصیب انقلاب و مردم نخواهد شد و امیدی به آنها نیست، اما رعایت حال آنها از نظر انسانی موضوع دیگری است».
عبدالله ناصری، عضو شورای مشورتی رئیس دولت اصلاحات هم به روزنامه شرق گفته است: نامه جهانگیری به رهبر شش ماه پیش بوده است.
نامه جهانگیری به خامنهای پس از حوادث دی ماه سال 97 و در جریان ناآرامیهای بر اثر اعتراض بازاریان تهران در اعتراض به کاهش ارزش تومان بوده است.
ارزش تومان بر اثر تحریمهای آمریکا بیش از دو سوم کاهش یافته است.
در اعتراضات مردمی در دی ماه سال گذشته، معترضان در بیش از 100 شهر با سر دادن شعارهای «مرگ بر دیکتاتور» خواستار تغییر نظام جمهوری اسلامی در ایران شدند.
اصلاحطلبان همان زمان خواستار آزادی محصورین برای مقابله با معترضان و همبستگی بین طرفداران نظام شدند.