پرزیدنت بارزانی در سی‌امین سالگرد صدور قطعنامه‌ی ۶۸۸ سازمان ملل: هنوز خطرات بزرگی کوردستان را تهدید می‌کند
اربیل (کوردستان۲۴)- پرزیدنت مسعود بارزانی روز چهارشنبه ۸ اردیبهشت ۱۴۰۰، هنگام شرکت در اِوِنتی با شرکت شخصیت‌های سیاسی و نظامی مرتبط با صدور قطعنامەی ۶۸۸ سازمان ملل متحد، در سخنان کوتاهی بە جوانب مثبت ایجاد منطقه‌ی امن در اقلیم کوردستان پرداخت.
پرزیدنت بارزانی، در این سخنان ضمن اشاره بە اهمیت نقش شخصیت‌های سیاسی و نظامی آن‌وقت آمریکا و نیروهای هم‌پیمان و کوچ اجباری مردم کوردستان در پی حملات رژمی بعثی، صدور قطعنامەی شماره ۶۸۸ شورای امنیت را گامی مهم در جهت ایجاد آرامش در منطقه توصیف کرد.
متن سخنان بارزانی بە این شرح است:
سلام و احترام برای شرکت‌کنندگان و بینندگان عزیز
خوشحال هستم کە در یادبود سی‌امین سالگرد ایجاد منطقه‌ی آرام شرکت دارم. این یادبود در تاریخ، رویدادی بسیار بسیار مهم و بزرگ است.
آن‌وقت مردم کورستان دچار فاجعه‌ای بزرگ شده بود. همەی مردم کوردستان در کوچی اجباری بە مرزها هجوم برده بودند. رژیم عراق پس‌ازآنکه در کویت دچار شکست شد، با استفاده از درزهایی کە پس از توافق‌نامه‌ی صفوان ایجاد شده بود، بقایای نیروهای نظامی خود را برای سرکوب قیام مردم جنوب بە کار گرفت و سە لشکر گارد ریاست جمهوری را به کوردستان فرستاده بود.
آن‌وقت مردم کوردستان بیم داشتند کە بار دیگر دچار انفال و بمباران شیمایی بشوند، بە همین دلیل بە مرزهای ایران و ترکیە پناه بردند. پیشمرگان نیز آن‌وقت نە آن نیروی بزرگ و نە سلاح آن‌چنانی را در اختیار نداشتند. اما قهرمانانه از بسیاری مناطق کوردستان دفاع کردند و توانستند پیشروی ارتش عراق را متوقف بکنند.
در طول تاریخ ستم بسیاری علیه مردم کوردستان شده است، اما در سال‌های حکومت رژیم بعث ملت کوردستان را دچار فجایع بزرگی همچون انفال، نسل‌کشی و بمباران شیمایی کرد. در چنین موقعی صدور قطعنامەی ۶۸۸ برای ایجاد منطقه‌ی امن، فرصتی طلایی برای مردم کوردستان ایجاد کرد و خطرها تا حد زیادی رفع شد و مردم بە سر خانە و زندگی خود بازگشتند.
می‌خواهم بە جناب جیمس بیکر وزیر خارجه‌ی آن‌وقت آمریکا یادآوری کنم کە آن زمان در تابستان ۱۹۹۲ ما به عنوان هیئت اپوزسیون عراقی بە واشنگتن رفتیم و در وزارت خارجە ایشان از ما استقبال کرد. ایشان در مورداحساس خود هنگام دیدار با آوارگان در مرز ترکیە گفت: "تا زمانی کە زندەام آن تصاویر در خاطره‌ی من باقی خواهند ماند. بسیار تحت تأثیر قرار گرفتم. پیش از آنکه بە مقصد برسم، در هواپیما با جرج بوش تماس گرفتم از وی خواستم کاری انجام بدهد کە آن مردم بە خانه‌ی خود بازگشتە از محفوظ باشند."
در اینجا لازم می‌دانم از رییس بوش، رییس میتران، مادام میتران، رییس اوزال و نخست‌وزیر "جان میجر" بە علت آن تصمیم شجاعانه قدردانی نمایم. پس‌ازآن بود ملت کوردستان توانست خود را اداره نماید و نهادهای مشروع خود را بنیان گذاشت، انتخابات را برگزار کرد و پارلمان و دولت اقلیم کوردستان را تأسیس نمود و به پناهگاه همه‌ی مصیبت‌دیدگان و مبارزان عراقی تبدیل شد. همچنین لازم می‌دانم کە از ژنرل گارنر، افسران همراهش، ژنرال جیم جونس، ژنرال ابی زید و همەی افسران دیگر کشورها کە در ائتلافی واحد منطقەی آرام را ایجاد کردند سپاسگزاری نمایم.
اکنون ملت کوردستان بە همەی اهداف خود نرسیدە است. هنوز هم خطرهای بسیاری کوردستان را تهدید می‌کند. می‌خواهم این حمایت و پشتیبانی ادامه داشته باشد. می‌خواهم محافظت از مردم کوردستان برای شما در اولویت قرار داشته باشد و بار دیگر بسیار سپاسگزارم. همچنین از نمایندگی دولت اقلیم کوردستان در آمریکا هم به خاطر ایجاد چنین فرصتی سپاسگزار هستم.
/ا.م
