پرزیدنت بارزانی: کاک ادریس مهندس آشتی در کوردستان بود

اربیل(کوردستان ۲۴)- امروز سه‌شنبه ۱۱ بهمن ۱۴۰۱ با سی‌وشش امین سالگرد درگذشت زنده‌یاد ادریس بارزانی مصادف است. پرزیدنت مسعود بارزانی در یادداشتی به این مناسبت نوشته‌است که "کاک ادریس بارزانی مرد بسیار بزرگی بود که عظمتش ناشی از درک و پختگی و ملایمت ایشان بود".

ادریس فرزند ارشد ملا مصطفی بارزانی در سال ۱۹۴۴ در روستای بارزان در بتن سومین خیزش بارزان (۱۹۴۳-۱۹۴۵) به دنیا آمد. در سال ۱۹۴۷ ملا مصطفی بارزانی به همراه ۵۰۰ تن از هم‌رزمانش عازم شوروی شد. ادریس آن زمان تنها چهار داشت که به همراه خانواده‌اش توسط رژیم عراق به مدت ۱۱ سال به جنوب عراق تبعید شد و در بصره، موصل و بغداد زندگی سختی را تحمل کرد. ادریس تحصیلات خود را در بغداد ادامه داد تا اینکه ملا مصطفی بارزانی به عراق و سپس به کوردستان بازگشت.

پرزیدنت مسعود بارزانی در جلد چهارم کتاب خود به نام "بارزانی و جنبش رهایی‌بخش کورد - انقلاب ماه مه (گولان)، از ادریس بارزانی تمجید می‌کند و می‌گوید: "کاک ادریس مرد بزرگی بود که عظمتش ناشی از درک و پختگی و ملایمت ایشان بود."

بارزانی در کتاب خود می‌نویسد: "او فردی ازخودگذشته و خاکی و بخشنده بود و به انتقام فکر نمی‌کرد. افراد عادی و فقیر را اعضای خانواده خود می‌پنداشت و احساس حقارت در مخاطبان خود را از خنثی می‌کرد".

پرزیدنت بارزانی در ادامه می‌گوید این امر باعث شد که کاک ادریس جای خود را در دل مردم و همه‌ی اقشار جامعه باز کند و او را حامی و ناجی خود بدانند.

بارزانی گفت: کاک ادریس با وجود تمام خطرات، بیشتر اوقات مجروحان و پیشمرگان را در خانه‌ی خود نگه می‌داشت آنان را و با هزینه‌ی خود برای مداوا به بیمارستان می‌فرستاد.

بارزانی در مورد خصلت آشتی‌جویانه‌ی زنده‌یاد ادریس بارزانی می‌گوید: "کاک ادریس معتقد به حفظ هویت و یکپارچگی در جنبش آزادی‌بخش کوردستان بود. در فعالیت حزبی به وجود آرا و افکار مختلف اهمیت زیادی می‌داد. این دو عامل دلایل اصلی فرصت سازی برای آشتی عمومی در سال ۱۹۸۶ بود. به همین خاطر عنوان "مهندس آشتی عمومی به وی اعطا شد."

پرزیدنت بارزانی در مورد از سرگیری خیزش مسلحانه پس از وقفه‌ی سال ۱۳۵۴  در مبارزات مردم کوردستان، در کتاب خود می‌گوید: «کاک ادریس هنگام احیای خیزش مبارزاتی پس از وقفه‌ی سال ۱۹۷۵ با روحیه‌ی پیشتاز، نوآورانه و اخلاق عالی برای ازسرگیری خیزش مسلحانه تلاش کرد. در هرجایی که حضور می‌یافت، کوردها پیرامونش گرد می‌آمدند و حضور ایشان را برای ابراز شکایات و امیال خود مغتنم می‌شمردند."

/ا.م