سنتکام آماری عملیات ۸۰۰ حمله در دریای سرخ را منتشر کرد

 سنتکام از آغاز عملیات «پوزئیدون آرچر» در ژانویه‌ی ۲۰۲۴، با هدف تضعیف توان نظامی حوثی‌ها و حفاظت از خطوط کشتیرانی در دریای سرخ و خلیج عدن، بیش از ۸۰۰ موضع متعلق به شبه‌نظامیان حوثی را هدف قرار داده است.

این عملیات در پاسخ به حملات مکرر حوثی‌ها به کشتی‌های تجاری و نظامی در یکی از مهم‌ترین مسیرهای تجارت جهانی انجام شده است. بر اساس اطلاعات موجود، این حملات شامل بمباران دقیق با استفاده از جنگنده‌های پیشرفته، موشک‌های کروز تاماهاوک، و پهپادهای تهاجمی بوده است.
 
تلفات و خسارات وارده به حوثی‌ها
سنتکام گزارش داده که صدها جنگجوی حوثی، از جمله فرماندهان ارشد یگان‌های موشکی و پهپادی، در این حملات کشته شده‌اند. این تلفات شامل افرادی مانند عبدالرزاق مرونی، یکی از طراحان کلیدی حملات موشکی حوثی‌ها، بوده است که در حمله‌ای در مارس ۲۰۲۵ کشته شد. انهدام مراکز فرماندهی و کنترل، تأسیسات تولید موشک و پهپاد، و انبارهای تسلیحاتی پیشرفته، توان تهاجمی حوثی‌ها را به‌شدت کاهش داده است. به‌ویژه، تخریب سامانه‌های راداری و پدافند هوایی، حوثی‌ها را در برابر حملات بعدی آسیب‌پذیرتر کرده است.
 
کاهش توان عملیاتی حوثی‌ها
داده‌های سنتکام نشان می‌دهد که حملات موشکی بالستیک حوثی‌ها ۶۹ درصد و حملات پهپادی آن‌ها ۵۵ درصد کاهش یافته است. این کاهش به دلیل تخریب زیرساخت‌های کلیدی و قطع زنجیره‌ی تأمین تسلیحات پیشرفته، به‌ویژه موشک‌های بالستیک و کروز ساخت ایران، بوده است. گزارش‌های اطلاعاتی نشان می‌دهند که ایران از طریق شبکه‌های قاچاق دریایی، تسلیحات پیشرفته‌ای را از بنادر تحت کنترل خود به یمن منتقل می‌کرد، اما عملیات دریایی ائتلاف به رهبری آمریکا این مسیرها را تا حد زیادی مختل کرده است.
 
تأثیر اقتصادی و لجستیکی
اختلال در فعالیت بندر راس عیسی، یکی از منابع اصلی درآمد حوثی‌ها، ضربه‌ی بزرگی به اقتصاد جنگی این گروه وارد کرده است. این بندر نه‌تنها برای قاچاق سوخت و تسلیحات استفاده می‌شد، بلکه به‌عنوان مرکز توزیع کمک‌های بشردوستانه نیز نقش داشت، که این امر پیچیدگی‌های بیشتری به عملیات نظامی اضافه کرده است. کاهش درآمدهای حوثی‌ها از این بندر، توانایی آن‌ها برای تأمین مالی عملیات نظامی و پرداخت حقوق به جنگجویان را محدود کرده است.
 
زمینه‌ی راهبردی و منطقه‌ای
حملات حوثی‌ها به کشتیرانی بین‌المللی در دریای سرخ، بخشی از راهبرد گسترده‌تر محور مقاومت تحت حمایت ایران برای اعمال فشار بر غرب و متحدانش در منطقه است. این حملات از اکتبر ۲۰۲۳، همزمان با تشدید تنش‌ها در خاورمیانه پس از جنگ غزه، شدت گرفت. پاسخ آمریکا و متحدانش، از جمله بریتانیا، با تشکیل ائتلاف دریایی «نگهبان سعادت» (Prosperity Guardian) و عملیات «پوزئیدون آرچر» هماهنگ شده است. این ائتلاف علاوه بر حملات هوایی، گشت‌زنی‌های دریایی و رهگیری موشک‌ها و پهپادهای حوثی را نیز انجام می‌دهد.
 
ملاحظات بشردوستانه و انتقادات
سنتکام تأکید کرده که حملات با دقت بالا و بر اساس اطلاعات جامع انجام می‌شود تا آسیب به غیرنظامیان به حداقل برسد. با این حال، گزارش‌های سازمان ملل و سازمان‌های حقوق بشری مانند «دیدبان حقوق بشر» نشان می‌دهند که حملات هوایی در یمن، حتی با فناوری‌های پیشرفته، گاهی به زیرساخت‌های غیرنظامی مانند بیمارستان‌ها و مدارس آسیب رسانده است. این موضوع انتقادهایی را علیه عملیات آمریکا در یمن برانگیخته است. همچنین، تشدید درگیری‌ها وضعیت انسانی در یمن را وخیم‌تر کرده، جایی که بیش از ۷۰ درصد جمعیت به کمک‌های بشردوستانه وابسته هستند.
 
چشم‌انداز آینده
سنتکام اعلام کرده که عملیات علیه حوثی‌ها تا زمان تضمین کامل آزادی ناوبری در دریای سرخ ادامه خواهد یافت. با این حال، تحلیلگران معتقدند که بدون راه‌حلی سیاسی برای پایان دادن به جنگ داخلی یمن و کاهش نفوذ ایران در این کشور، حملات نظامی تنها به کاهش موقت توان حوثی‌ها منجر خواهد شد. حوثی‌ها با تکیه بر حمایت ایران و تجربه‌ی جنگ چریکی، همچنان قادر به انجام حملات پراکنده هستند، هرچند با شدت کمتر.
عملیات «پوزئیدون آرچر» به رهبری سنتکام، ضربه‌ی قابل توجهی به توان نظامی و اقتصادی حوثی‌ها وارد کرده و امنیت نسبی را به خطوط کشتیرانی در دریای سرخ بازگردانده است. با این حال، پیچیدگی‌های جنگ یمن، از جمله دخالت بازیگران منطقه‌ای و بحران انسانی، نشان می‌دهد که راه‌حل نظامی به‌تنهایی کافی نیست. ادامه‌ی این عملیات نیازمند توازن بین اهداف نظامی، ملاحظات بشردوستانه و تلاش‌های دیپلماتیک برای دستیابی به صلح پایدار در یمن است.