انتقادها از ارسال کمک‌های بشردوستانه‌ی عراق به خارج در بحبوحه‌ی نیازهای داخلی

ارسال کمک‌های بشردوستانه از سوی دولت عراق به کشورهای دیگر، واکنش‌ها و انتقادات گسترده‌ای را در داخل این کشور برانگیخته است. یک کمیسیون پارلمانی عراق با اشاره به اینکه برخی استان‌های کشور زیر خط فقر قرار دارند و خود نیازمند کمک‌های فوری هستند، از اولویت‌بخشی دولت به ارسال کمک به خارج به جای رسیدگی به نیازهای داخلی انتقاد کرده است.
در حالی که بسیاری از شهروندان عراقی همچنان با مشکلات معیشتی و کمبود خدمات دست‌وپنجه نرم می‌کنند، دولت محموله‌های کمکی را به کشورهای همسایه و سایر مناطق ارسال می‌کند. ناظران با ابراز نگرانی تأکید می‌کنند که فقر در برخی استان‌ها بیداد می‌کند و ساکنان بعضی مناطق از خدمات اولیه نیز محروم‌اند، اما به نظر می‌رسد دولت به جای تمرکز بر مشکلات مردم خود، کمک‌رسانی به دیگر کشورها را در اولویت قرار داده است.
جواد یساری، عضو کمیسیون مناطق و استان‌های پارلمان عراق، در این باره گفت: «دولت به تعدادی از کشورها کمک می‌کند، در حالی که اولویت اصلی باید کمک به مردم خود، ایجاد فرصت‌های شغلی و تأمین خدمات عمومی باشد. با توجه به اینکه بخشی از استان‌ها زیر خط فقر هستند، اولویت باید ملت عراق باشد، نه کشورهای دیگر.»
از سوی دیگر، مناف موسوی، رئیس مرکز مطالعات استراتژیک بغداد، با طرح این پرسش که آیا کمک‌های ارسالی از مازاد بودجه تأمین می‌شود یا خیر، گفت: «عراق با چالش‌های متعددی روبروست و نیازمند سرمایه‌گذاری برای بازسازی زیرساخت‌های خود است. اگر این کمک‌ها از منابع مازاد است، چرا این منابع در داخل کشور هزینه نمی‌شود؟»
علی ناصر، پژوهشگر امور بین‌الملل، دیدگاه متفاوتی را مطرح کرده و معتقد است: «دولت عراق در حال بخشیدن منابع ملی به کشورهای دیگر است؛ از جمله نفت به اردن و لبنان، گندم به سوریه و کمک‌های دیگر به همسایگان. تقویت روابط با کشورها از طریق چنین سیاست‌های اقتصادی‌ای صحیح نیست و عراق را به سمت یک فروپاشی اقتصادی قابل توجه و خطرناک سوق می‌دهد.»