مادری از غزه در گفتگو با کوردستان٢٤: در غزه کودکی نیست که دچار سوءتغذیه نشده باشد

گرسنگی در غزه دیگر یک وضعیت اضطراری نیست، بلکه به یک پدیده‌ی مرگبار و خاموش برای همه، به ویژه کودکان، تبدیل شده است.

در نتیجه‌ی محاصره، بمباران‌های مداوم و کمبود شدید مواد غذایی و آب آشامیدنی، تصاویر دلخراشی از پیکرهای تحلیل‌رفته‌ی شهروندان، به‌ویژه کودکان، هر روز در نوار غزه تکرار می‌شود.

در بیمارستان‌های غزه که با کمبود شدید دارو و غذا مواجه هستند، مادران با نگرانی به چشمان فرزندان بیمار خود خیره شده‌اند، گویی هر لحظه ممکن است آخرین دیدارشان باشد. بسیاری از کودکان به دلیل گرسنگی شدید، وضعیت جسمانی وخیمی پیدا کرده‌اند.

ایرا ابوالخالدی، مادر یک جوان مبتلا به سوءتغذیه، می‌گوید: «پسرم به دلیل سوءتغذیه به این روز افتاده است. نه شیر، نه ماهی، نه گوشت، هیچ‌چیز نیست. حتی تخم‌مرغ هم برای خوردن پیدا نمی‌شود. شیر که در غزه نایاب شده است. اکنون هر کودکی را که در خیابان ببینید، دچار سوءتغذیه است.»

در اردوگاه‌های آوارگان نیز کمبود نان و آب بیداد می‌کند و ساکنان در انتظار کمک، با دهان خشک و بدن‌های ضعیف، به دنبال باقی‌مانده‌های غذا می‌گردند.

جمیل شیخ ادیب، یکی از شهروندان غزه، می‌گوید: «من از حال رفتم و روی زمین افتادم. حالا همسایه‌ام به دلیل سرگیجه در بیمارستان بستری است. اما در بیمارستان‌ها هیچ دارویی وجود ندارد، فقط یک سرم تقویتی به او می‌دهند. وقتی دارو نباشد، سرم تقویتی چه تأثیری خواهد داشت؟»

کمبود کمک‌های بشردوستانه

این وضعیت در حالی است که طی روزهای گذشته و تحت فشار جامعه‌ی بین‌المللی، اسرائیل با ورود تعداد محدودی از کامیون‌های حامل کمک‌های بشردوستانه موافقت کرده است. همزمان، با هماهنگی اردن و امارات، روزانه مقادیری مواد غذایی از طریق هوا برای مردم ارسال می‌شود.

با این حال، سازمان ملل متحد اعلام کرده است که حجم کمک‌های وارد شده به غزه بسیار ناچیز بوده و تنها کفاف تعداد اندکی از شهروندان را می‌دهد. این سازمان همچنین اشاره کرده است که به دلیل عدم حفاظت از محموله‌ها توسط نیروهای اسرائیلی، بسیاری از کمک‌ها پیش از توزیع توسط مردم غارت می‌شود.