کاندید جنگ نیابتی
پرزیدنت مسعود بارزانی همیشه تاکید کرده‌اند که کورد مسئله سیاسی و تاریخی و جغرافی ویژه خود را دارد و در کشمکش‌های فرقه‌ای طرف نخواهد شد و مسئله خود را در معادله‌ای منطقهای گم نخواهد کرد.
جنبش حماس در چند روز گذشته هزاران موشک کوتاه برد را به سوی اسرائیل شلیک کرد که بسیاری از آنها در دام گنبد آهنین اسرائیل افتادند. در مقابل ارتش اسرائیل نیز به غزه حمله کرد و نتیجه آن کشته و زخمی شدن صدها شهروند و ویران شدن بخش دیگری از پیکر خسته غزه بود.
در گذشته نیز شاهد چنین اوضاعی بوده‌ایم، اما آنچه مایه تامل است؛ این گونه حملات موشکی و تشنجات، مسئله مشروع مردم فلسطین را حتی به اندازه یک میلی متر به پیش نبرده‌اند و قربانی اصلی تنها شهروندان فلسطینی بوده‌اند. اسرائیل کشوری نیست که با چنین حملات موشکی و غوغاسازی در فیسبوک سرنگون شود. حقوق مردم فلسطین نیز از این راه به دست نمی‌آیند. همه به وضوح می‌دانند که غزه نمی‌تواند موشک و پهپاد جنگی تولید کند و یک جهت خارجی چنین امکاناتی در اختیار آن قرار داده است و این نشان می‌دهد که جنگ کنونی یک جنگ نیابتی است. در جنگ نیابتی، طرف اصلی مستقیما وارد جنگ نمی‌شود و با تامین سلاح و پول برای گروه و سازمان‌های تندرو با هدف تغییر معادله به نفع خود، جنگ افروزی می‌کند.
در سال‌های گذشته در یمن، لبنان، و سوریه و حتی عراق، گروە‌های تندرو از جمله داعش، در چنین جنگ‌هایی حضور داشته‌اند که تنها ویرانی، عقب ماندگی و بی ثباتی را برای خاورمیانه به دنبال داشته و هیچ کدام رفاه و آزادی و عدالت برای مردم نیاوردند.
اما کدام مناطق بیشتر برای افروختن جنگ نیابتی انتخاب می‌شوند؟ تجربه نشان داده است کشورهایی که حاکمیت آنها ضعیف است و از نظر سیاسی، نظامی و اجتماعی با مشکلات عمیق دست به گریبانند، برای دخالت خارجی و افروختن جنگ نیابتی مناسب هستند.
متاسفانه عراق نیز در ردیف کشورهایی قرار دارد که دستخوش حوادث غیر منتظره، اختلافات سیاسی و شکاف فرقه‌ای شده و محیطی خطرناک برای وقوع جنگ نیابتی و تسویه حساب قدرت‌های جهانی و منطقهای محسوب می‌شود. به ویژه که بیشتر جریان‌های سیاسی عراقی فرقه گرا و مسلح هستند.
در میان این آشفتگی که خاورمیانه را در بر گرفته است، کورد نیز یک قدرت اصلی و تاثیر گذار است. شاید بسیاری از قدرت‌های منطقهای بخواهند جریان‌های کورد را به جنگ نیابتی ویرانگر بکشانند. کورد به رغم وجود برخی اختلافات داخلی، توانسته از ورود به منازعات بپرهیزد و دلیل آن در درجه اول به سیاست و دیدگاه پرزیدنت مسعود بارزانی بر‌می‌گردد که همیشه تاکید کرده‌اند؛ کورد مسئله سیاسی و تاریخی و جغرافی ویژه خود را دارد و در کشمکش‌های فرقه‌ای طرف نخواهد شد و مسئله خود را در معادله‌ای منطقهای گم نخواهد کرد.
ضروری‌ست که اقلیم کوردستان در تشنجات و آشفتگی‌های آینده منطقه، به نحو مطلوبی از خود محافظت کند و هر لحظه به یاد داشته باشد که جنگ‌های نیابتی مسئله ملت‌ها را به دست فراموشی می‌سپارند و ثبات و آرامش را از بین می‌برند. اقلیم کوردستان در سه حلقه داخلی، منطقهای و بین‌المللی قرار گرفته است هر چه در حقله داخلی محکم‌تر باشد در عراق و منطقه تاثیرگذارتر و در سطح بین‌المللی معتبرتر خواهد بود و درگیر جنگ نیابتی نیز نخواهد شد.
ب.ن