جهان "پساکرونا" و انسان "پست‌کرونا"
انسان بدون اینکه به نتایج منفی جهانی‌شدن باندیشد، با خودبزرگ‌بینی از آن سخن می‌گفت. در اینجا این سؤال مطرح می‌شود، چرا ما درجهانی رؤیایی بەسر می‌بردیم و الآن فکر می‌کنیم سرنوشت از ما روی برگردانیده و گرفتار بحرانی بە نام کرونا شده‌ایم؟
ما پیش از این در جهانی زندگی می‌کردیم کە هر روز حدود ٩هزار نفر براثر ویروس ناآشنایی بە نام گرسنگی جان می‌سپردند که هزینه‌ای معادل هزینه‌ی ساخت یک موشک قاره‌پیما برای نجات آنان کافی بود. از سوی دیگر سالانە ٨ میلیون نفر براثر آلودگی هوا و محیط زیست و چند میلیون نیز براثر عدم دسترسی به آب آشامیدنی سالم جان خود را از دست می‌دهند.
تنها در اقلیم کردستان هرماه حدود ۲۰۰ نفر دراثر رویدادهای جادەی کشتە می‌شوند و پنج برابر این تعداد نیز برای همیشە دچار نقض عضو می‌شوند.
ما از یاد بردە‌ایم کە سالانە براثر گرم‌شدن زمین و از بین بردن جنگل‌ها، هزاران گونه‌ی گیاهان و جانوران از بین می‌روند.
بشر اکنون از جهنم حقیقی بە برزخی تاریخی گذر کرده است تا فرصتی داشته باشد در مورد دین، برتری‌طلبی‌انسان و گذشته‌ی خویش به تفکر بپردازد.
جهان "پساکرونا"، جهان انسان‌هایی خواهد بود کە خرافات، برتری دین و تقدم ناسیونالسیم را کنار گذاشتە و باید ارزش طبیعت، محبت وهمدلی را دریابند.
کرونا خرافات دینی و کل نظام سیاسی، اقتصادی، بهداشتی و همە‌ی موضوعات مربوط به حقوق بشر و عدالت اجتماعی و سیاست را دگرگون کرده است.
انسان پست‌کرونا، انسان ترسو و شکست‌خوردە‌ای است کە در تکاپوی هویتی جدید خواهد بود.
/ا.م