بارزانی: اکنون وقت تصمیم گیری درباره استقلال کردستان است
K24 - اربیل
مسعود بارزانی رئیس اقلیم کردستان در مقاله‌ای در روزنامه واشنگتن پوست به مسئله همه‌پرسی استقلال کردستان و پیامدهای آن پرداخت و کشورهای همسایه و جامعه بین المللی را اطمینان داد که استقلال کردستان نه تنها مرزهای هیچ کشوری را دگرگون نخواهد کرد، بلکه عامل ثبات بیشتر منطقه خواهد بود.
بارزانی در مقاله «اکنون وقت تصمیم گیری درباره استقلال کردستان است» عوامل این تصمیم و هدف آن و پیامدهای آن را تشریح کرده است و در این باره می‌گوید «همه پرسی الزامی در سوم مهر ماه 1396 برای حل و فصل مسئله‌ای بین خواسته‌های ملت کردستان و دولت عراق است که قدمت آن به درازای عمر خود کشور عراق باز می‌گردد».
وی تصمیم گیری درباره تعیین سرنوشت را حق مسلم اقلیم کردستان عراق می‌داند که مرزهای هیچ کشور همسایه‌ای را دگرگون نخواهد کرد و نه تنها تهدیدی علیه هیچ طرفی نیست، بلکه باعث ثبات بیشتر منطقه خواهد شد و روابط بین کردها و عربها در عراق را تقویت خواهد کرد.
درباره تلاشهای قرن گذشته برای تامین خواستهای ملت کرد نوشت «استقلال کردستان امری حتمی است. صد سال گذشته و در طی مذاکرات صلح پس از پایان جنگ جهانی اول، به کردها وعده استقلال دادند و اما به جای آن بدون در نظر گرفتن اراده کردها، میهنمان را بین کشورهای عراق، ایران، ترکیه و سوریه تقسیم کردند».
تجربه کردها در دولتهای عراق
رئیس اقلیم کردستان به فجایع علیه ملت کرد در عراق اشاره کرد و نوشت «قرار بود کشور جدیدالتاسیس عراق بر مبنای مشارکت یکسان بین کردها و عربها باشد. اما بی درنگ این رویای امیدوار کننده به یک واقعیت تلخ تبدیل شد».
در ادامه این بحث نوشت « دولتهای عراق کردها را سرکوب کردند و در دهه 1980 جنایات ناشی از آن به اوج رسید، زمانی صدام حسین به طور گسترده گاز شیمیایی در شهر و روستاهای کردها به کار برد، بیش از 5 هزار روستاهای کرد را با خاک یکسان کرد و کردها را به جنوب (عراق) تبعید کرد، جایی که آنها را در گورهای دسته‌جمعی کشتند. 182 هزار کردهای عراقی (نزدیک به 5 درصد جمعیتمان)، در بین آنها اعضای خانواده من در این دوره از بین رفتند».
عراق نوین
در بخش دیگری از نوشتارش، بارزانی می‌نویسد «با سقوط رژیم بعث صدام حسین، کردها برای بنیاد نهادن یک عراق جدید سرسختانه تلاش کردند، از جمله تهیه پیش نویس قانون اساسی که از خود مدیریتی کردستان و حقوق تمام عراقیها را محفاظت می‌کرد. چهارده سال بعد، بغداد نتوانست مقررات کلیدی این قانون اساسی را اجرا کند، ما دلایل خوبی داریم که هرگز نخواهد توانست. شکست نظام سیاسی همچنین باعث وخامت شدید روابط بین سنی‌ها و شیعیان و در پی آن منجر به ظهور دولت اسلامی شد و در نتیجه فاجعه‌ای برای تمام عراقیها، از جمله کردها به بار آورد».
شکست استدلال عراق متحد
رئیس اقلیم کردستان با اشاره به شکست استدلال عراق متحد را نوشت « استدلال اصلی برای اتحاد عراق این است که عراق یکپارچه بهتر خواهد توانست از شهروندان خود محافظت کند. اما این ادعا در تجربه شکست خورد. هنگامی که دولت اسلامی در سال 2014 - با استفاده از سلاح های پیشرفته ایالات متحده که ارتش عراق آنها را در موصل ترک کرده بود - به کردستان حمله کرد، دولت عراق بر خلاف قانون اساسی از دادن سهیمه کردستان از بودجه عمومی یا مسلح کردن سربازانمان (که به پیشمرگه شناخته شده‌اند) اجتناب کرد. اگر یک کشور مستقل بودیم، می‌توانستیم سربازانمان را مسلح و تامین مالی کنیم و این جنگ را سریعتر به پایان برسانیم».
همپیمانی بین نیروهای پیشمرگه و ارتش عراق
بارزانی درباره همکاری بین نیروهای پیشمرگه و ارتش در جنگ علیه ترور نوشت «جنگ علیه داعش الگویی را برای ایجاد چگونگی یک مدل همکاری بین کردها و عربها در آینده نشان داد. پیشمرگه و ارتش عراق در نبرد برای راندن دولت اسلامی از عراق، در یک سطح همپیمان بودند. هر ارتش سلسله مراتب فرماندهی خود را دارد. عملیات مشترک پیشمرگان با ارتش عراق و هماهنگی بین آنها به سطحی رسید و حتی اگر بغداد به دنبال تسلط و کنترل کردستان بود، هرگز به این سطح نمی‌رسید».
مناطق مورد مناقشه
بارزانی با اشاره به اجتناب دولت عراق از اجرای ماده 140 قانون اساسی در مهلت تعیین شده (31 دسامبر 2007) برای حل و فصل مناطق مورد مناقشه نوشت «پس از گذشت 10 سال، ما پیشنهاد می‌کنیم این فرصت را به آنها بدهیم. امیدواریم تنها مناطقی که ساکنین آن به طور عمده می‌خواهند با رای دادن آزاد بخشی از کردستان باشد، به کردستان ضمیمه شوند. نمی‌خواهیم اختلاف ارضی طولانی مدت با عراق داشته باشیم که باعث مسموم کردن روابط ما در آینده شود».
ارزشهای کردستان
رئیس اقلیم کردستان با شمردن بها و ارزشهای کردستان در تنوع بودن آن نوشت «کردستان میهن مسیحیان، ایزدیها، ترکمنها، شبکها، عربها، فیلیها، و کاکه‌ای‌ها (یارسان) است و با هویتهای جداگانه در قوانین ما به رسمیت شناخته شده‌اند. از سال 2003 بسیاری از مسیحیان عراق برای رهایی از خشونت و آزار از مناطق دیگر این کشور به کردستان مهاجرت کردند. از وقتی که دولت اسلامی در سال 2014 بخشهایی از عراق را تصرف کرد، بیش از 1.5 ملیون آواره را با کمترین کمک از بغداد یا جامعه بین المللی به آغوش گرفتیم».
وی در پایان مقاله‌‌اش چنین نوشت «پس از یک قرن تلاش، زمان آن فرا رسیده است که اعتراف کنیم سیاست اجبار کردن کردها برای ماندن در عراق شکست خورده است و این سیاست برای ما و عراقیها سودی نداشت. می‌خواهیم ایالات متحده آمریکا و جامعه بین المللی به تصمیم دموکراتیک مردم کردستان احترام بگذارند. مطمئنا در دراز مدت عراق و کردستان وضع بهتری خواهند داشت».