آی او ام: آوارگان عراقی نمیخواهند به زادگاه خود باز گردند
اربیل (کوردستان٢٤) – یک سازمان بینالمللی، میگوید که دهها هزار آواره عراقی، بی سرپناهی را به بازگشت به زادگاه خود ترجیح میدهند.
سازمان بینالمللی مهاجرت (آی.او.ام)، در گزارشی اعلام کرد که بیش از ٥٨ هزار آواره عراقی در شرایط بد زندگی میکنند و بیشتر آنها از اهالی مناطق آزاد شده از دست سازمان تروریستی داعش هستند که به دلیل نبود ثبات، امنیت و رفاه در مناطق خود، حاضر به بازگشت نیستند.
بر پایه گزارش، در نظرسنجی سازمان بینالمللی مهاجرت که در ١٨ نقطه مختلف عراق و در تماس مستقیم با دو هزار و ٦٩٧ آواره انجام شده است، مشخص شده که در پنج سال گذشته در ١٢٥ نقطه استانهای صلاحالدین، انبار و نینوا، در اثر جنگ، درگیریهای فرقهای و خشونت، نزدیک به یک میلیون نفر ناچار به ترک زادگاه خود شدهاند و اکنون بی سرپناه هستند.
این در حالیست که دولت فدرال عراق در اواسط اکتبر ٢٠٢٠ طرحی را برای بستن اردوگاههای آوارگان در سراسر این کشور اعلام کرد، اما دولت اقلیم کوردستان لازم دانست که اردوگاههای اقلیم تا زمانی که نیاز باشد باز بمانند.
وزارت امور داخلی اقلیم کوردستان، در اوت ٢٠٢١، آمار آوارگان را اعلام کرد که بر اساس آن ٩٢٥ هزار آواره و پناهنده در اقلیم کوردستان ساکن هستند، ٦٦٤ هزار نفر از آنان آواره و ٢٦٠ هزار نفر نیز پناهنده میباشند.
وزارت امور داخلی اقلیم کوردستان، تاکید کرده که ٣٠ درصد آواره و پناهندگان در اردوگاهها مستقر شدهاند.
همچنین خاطرنشان کرده که در هر یک از استانهای دهوک ١٥ اردوگاه، اربیل ٦ اردوگاه و سلیمانیه ٤ اردوگاه آوارگان ایجاد شده و هزینه آنها در سال ٨٦٦ میلیون دولار برآورد شده است که از سوی دولت اقلیم کوردستان، تامین میشود.
در استان دهوک ١٣٤ هزار، در استان اربیل ٢٨ هزار و در استان سلیمانیه ١١ هزار آواره ساکن اردوگاهها هستند.
بایستی نیازمندیهای ساکنان اردوگاهها از سوی سازمان ملل متحد، دیگر سازمانهای بینالمللی و دولت فدرال عراق تامین شود.
با این حال، تامین بیشتر هزینهها بر دوش دولت اقلیم کوردستان است و دولت اقلیم در این رابطه خواستار افزایش میزان همکاریهای بینالمللی شده است.
شنگال از جمله مناطقی است که مردم آن به طرز فجیعی قربانی یورش داعش شدند و چهار سال پس از آزادسازی آن از دست سازمان تروریستی داعش، هنوز حدود ٨٠ درصد مردم منطقه شنگال در ١٤ اردوگاه آوارگان در اقلیم کوردستان زندگی میکنند.
رقابتهای سیاسی جریانهای مختلف و فعالیت شبهنظامیان غیر قانونی در شنگال، موجب نبود آرامش، ثبات و رفاه در آن شده است، به طوریکه آوارگان شنگالی، زندگی در اردوگاهها را به زندگی در زادگاه خود ترجیح میدهند.
اگرچه دولت اقلیم کوردستان و دولت فدرال عراق، با هدف عادیسازی اوضاع آن منطقه در اکتبر سال ٢٠٢٠، توافقی امضا کردهاند، اما این توافق تا کنون اجرایی نشده و دولت اقلیم، دولت فدرال را به سهل انگاری در اجرای آن متهم کرده است.
ب.ن