نزدیکی آنکارا و دمشق؛ آینده‌ی نیروهای دموکراتیک سوریه در بوته‌ی آزمایش

نشست‌های سطح بالای میان آنکارا و دمشق، نزدیکی دمشق به نیروهای دموکراتیک سوریه و اظهارات اخیر هاکان فیدان، وزیر خارجه‌ی ترکیه، نشان‌دهنده‌ی تغییرات میدانی و راهبردی عمیقی است که فراتر از ظاهر به نظر می‌رسند. به گفته‌ی فیدان، آنکارا امنیت سوریه را از امنیت ترکیه جدا نمی‌داند و هدف از گفت‌وگوها و نشست‌های آن‌ها با سوریه، تأمین امنیت سوریه و حفظ یکپارچگی خاک این کشور است.

منابع آگاه می‌گویند: «یکی از پرونده‌های اصلی میان آنکارا و دمشق، پرونده‌ی نیروهای دموکراتیک سوریه (قسد) است. ترکیه خواهان آن است که قسد سلاح‌های خود را تحویل داده و به طور کامل در ارتش سوریه ادغام شود. در حالی که دمشق می‌خواهد شبکه‌ی پیچیده‌ی منافع داخلی خود را حفظ کرده و آنکارا را نیز خشمگین نکند.»

نشست دمشق و قسد؛ آغاز تغییر وضعیت امنیتی

به نظر می‌رسد در نشست اخیر میان احمد شرع، رئیس‌جمهور سوریه و مظلوم عبدی، فرمانده‌ی قسد، با حضور نمایندگان آمریکا، نقشه‌ی راه روابط آتی میان آن‌ها ترسیم شده باشد. بر اساس تفاهمات اولیه، قسد آمادگی خود را برای تحویل تولید میدان نفتی دیرالزور به دمشق، پس از کسر سهم مصرف داخلی، ابراز کرده است.

این گام، درهای ادغام مرحله به مرحله‌ی قسد در دولت سوریه را باز می‌کند؛ گامی که از سوی آنکارا به دقت رصد می‌شود. مشکل ترکیه این است که هنوز قسد را به عنوان یک نیروی ملی سوری به رسمیت نمی‌شناسد، بلکه آن را پوششی برای پ.ک.ک می‌داند. پ.ک.ک نیز از سوی ترکیه یک سازمان تروریستی و تهدیدی برای امنیت ملی این کشور محسوب می‌شود.

پایان پروژه‌ی غیرمتمرکزسازی سوریه

مهند حافظ‌اوغلو، کارشناس روابط بین‌الملل، به شبکه‌ی «اسکای نیوز» گفت: «اکنون منطقه آخرین لحظات بازسازی دولت قانونی سوریه را در هر دو سطح امنیتی و نظامی سپری می‌کند.»

حافظ‌اوغلو افزود: «اکنون که حل و فصل مسئله‌ی لبنان به پایان خود نزدیک می‌شود، پرونده‌ی اصلی سوریه شامل دو بخش مهم است: قسد از یک سو و سویدا و جنوب سوریه از سوی دیگر. تحرکات ترکیه در راستای حل این دو مسئله است.»

حافظ‌اوغلو در پایان سخنان خود گفت: «از نظر ترکیه، قسد امتداد پ.ک.ک است و با همکاری ایران، اداره‌ی خودگردان را در جزیره‌ی سوریه اداره می‌کند؛ بنابراین، بقای قسد به عنوان یک نیروی مستقل و مؤثر در چارچوب ارتش سوریه، یا استقرار آن‌ها در مناطق مرزی، از سوی آنکارا و دمشق پذیرفته نیست.»