ایران دریافت نامهی ترامپ را تأیید کرد
سخنگوی وزارت خارجهی ایران میگوید فعلاً برنامهای برای انتشار محتوای نامهی ترامپ نداریم

اسماعیل بقایی، سخنگوی وزارت امور خارجهی ایران، روز دوشنبه ۲۷ اسفند ۱۴۰۳ (۱۷ مارس ۲۰۲۵) در نشست خبری هفتگی خود با خبرنگاران اعلام کرد که تهران فعلاً قصد ندارد محتوای نامهی دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا، به رهبر انقلاب، آیتالله علی خامنهای، را بهصورت رسانهای منتشر کند. این اظهارات در حالی مطرح شد که گمانهزنیها دربارهی محتوای این نامه در روزهای اخیر در رسانههای بینالمللی و داخلی بالا گرفته است.
بقایی با اشاره به گزارشهایی که تاکنون دربارهی این نامه منتشر شده، تأکید کرد: «آنچه در رسانهها دربارهی فحوای نامهی آقای ترامپ مطرح میشود، عمدتاً مبتنی بر حدس و گمان است و با اظهارات علنی رئیسجمهور آمریکا تفاوت چندانی ندارد.» وی افزود که تهران پس از بررسیهای جامع، پاسخ خود به این نامه را «از مجاری مقتضی» اعلام خواهد کرد، اما زمان دقیق این پاسخ هنوز مشخص نیست.
پیشتر، دونالد ترامپ در اظهاراتی عمومی تأیید کرده بود که نامهای با هدف ازسرگیری مذاکرات با ایران برای مقامات تهران ارسال کرده است. بر اساس گزارش پایگاه خبری اکسیوس، این نامه از طریق فرستادهی ویژهی آمریکا در امور خاورمیانه به مقامات امارات متحدهی عربی تحویل داده شده تا به دست ایران برسد. با این حال، بقایی در نشست خبری روز دوشنبه هرگونه ارتباط میان سفر اخیر وزیر امور خارجهی ایران به عمان و این نامه را رد کرد و گفت: «این سفر از قبل برنامهریزی شده بود و ربطی به موضوع نامه ندارد.»
سخنگوی وزارت خارجهی ایران در بخش دیگری از سخنان خود، با انتقاد از سیاستهای ایالات متحده، اظهار داشت: «آمریکا هنوز راه درازی برای اثبات صداقت خود در پیش دارد. پیامهایی که از واشنگتن دریافت میکنیم، سرشار از تناقض است؛ از یک سو سخن از آمادگی برای مذاکره میشود و از سوی دیگر، تحریمهای گسترده علیه بخشهای تجاری، تولیدی و حتی افراد وضع میگردد.» وی به تحریم اخیر بیژن زنگنه، وزیر نفت ایران، اشاره کرد و افزود: «این اقدامات بههیچوجه با ادعاهای آمریکا دربارهی گفتوگو همخوانی ندارد.»
بقایی همچنین با لحنی قاطع گفت که آمریکا مذاکره را نه بهعنوان راهی برای حل اختلافات، بلکه بهعنوان «ابزاری سیاسی، تبلیغاتی و روانی» دنبال میکند. او تأکید کرد که موضع تهران در این باره «کاملاً روشن» است و ایران بر اساس تجربههای گذشته، بهویژه خروج یکجانبهی آمریکا از برجام در سال ۱۳۹۷، به اینگونه پیشنهادها با دیدهی تردید مینگرد. رهبر انقلاب نیز پیشتر در سخنرانی عمومی خود دراینخصوص گفته بود: «ما سالها مذاکره کردیم، توافق امضا شد، اما همین شخص [ترامپ] آن را پاره کرد و کنار گذاشت. وقتی میدانیم به تعهداتشان عمل نمیکنند، چه مذاکرهای کنیم؟»
در مقابل، رئیسجمهور آمریکا در اظهاراتی که بوی تهدید میداد، تلویحاً هشدار داده بود که اگر ایران پیشنهاد مذاکره را نپذیرد، ممکن است با «عواقب جدی»، از جمله احتمال اقدام نظامی، مواجه شود. این تهدیدها در حالی مطرح میشود که روابط ایران و آمریکا در سالهای اخیر به دلیل تحریمهای بیسابقه، تنشهای منطقهای و اختلافات هستهای به پایینترین سطح خود رسیده است.
این تحولات بار دیگر پرسشهایی را دربارهی امکان بازگشت دو کشور به میز مذاکره مطرح کرده است. آیا نامهی ترامپ میتواند نقطهی عطفی در این روابط پرتنش باشد یا صرفاً نمایشی سیاسی برای تحتفشار قرار دادن ایران است؟ پاسخ این پرسشها به تصمیمگیریهای آتی تهران و واکنشهای واشنگتن بستگی دارد، اما آنچه روشن است، این است که هر دو طرف همچنان درگیر بیاعتمادی عمیقی هستند که ریشه در دههها رویارویی دارد.