انگور سیاه سردشت؛ محصولی مرغوب در غیاب زیرساخت‌های فروش
باغداران سردشت به دلیل نبود سردخانه و بازار عمده‌فروشی، ناچارند محصول خود را با قیمت پایین به واسطه‌ها بفروشند و سود اصلی نصیب دلالان می‌شود
انگور سیاه سردشت، که به دلیل کیفیت و طعم منحصر به فرد خود در کوردستان ایران شهرت دارد، با چالش جدی در زمینه بازاریابی و فروش روبرو است. با وجود تولید انبوه این محصول و میوه‌های دیگر در منطقه، باغداران به دلیل نبود زیرساخت‌هایی مانند میدان تره‌بار و سردخانه، مجبور می‌شوند محصولات خود را با قیمتی نازل به واسطه‌ها بفروشند و از سود اصلی آن بی‌بهره بمانند.
کشاورزان سردشتی می‌گویند نبود مرکز سازمان‌یافته برای عرضه و فروش محصولات، باعث شده است تا دلالان با مراجعه مستقیم به باغ‌ها، محصول را با قیمتی بسیار پایین خریداری کرده و در شهرهای دیگر با سود کلان به فروش برسانند.
هادی حمزه‌ای، یکی از باغداران منطقه، در این باره می‌گوید: «مجبوریم محصول خود را به نصف قیمت واقعی بفروشیم، زیرا نه سردخانه‌ای برای نگهداری آن وجود دارد و نه بازاری برای عرضه مستقیم. دلالان از این فرصت استفاده کرده و قیمت را به شدت کاهش می‌دهند.» او همچنین از عدم حمایت نهادهای دولتی برای صادرات یا کمک به فرآیند فروش انتقاد کرد و افزود: «بسیاری از کشاورزان به دلیل زیان‌های مداوم، به فکر رها کردن باغ‌های خود افتاده‌اند.»
این مشکل باعث شده است که قیمت انگور سیاه سردشت برای مصرف‌کنندگان نهایی در همان شهر نیز بالا باشد. یاسر کریمی، یکی از شهروندان، می‌گوید: «ما خودمان تولیدکننده هستیم، اما اغلب توان خرید محصول خود را نداریم، زیرا دلالان آن را با قیمت گزافی در بازار عرضه می‌کنند و هیچ نظارتی بر این فرآیند وجود ندارد.»
نبود بازار متمرکز، چالش اصلی
نبود یک بازار یا میدان متمرکز برای فروش، هم برای تولیدکنندگان و هم برای مصرف‌کنندگان مشکل‌ساز شده است. برخی از خریداران و گردشگران ترجیح می‌دهند برای اطمینان از کیفیت و قیمت مناسب، مستقیماً به باغ‌ها مراجعه کنند.
به گفته‌ی کارشناسان و فعالان محلی، مشکل اصلی در بازاریابی انگور سردشت، فقدان یک سیستم نظام‌مند فروش، سردخانه و میدان عرضه محصولات است. باغداران معتقدند مسئولان در این زمینه کوتاهی کرده‌اند و این وضعیت تنها به سود واسطه‌ها تمام شده است.
