برگزاری جشنوارهی هوره، آوایی اصیل از کوردستان در کرمانشاه
صدای باستانی زاگرس؛ گردهمایی هورهخوانان زن و مرد در کوزران
جشنوارهی هوره، آوای ریشهدار و دیرینهی کوردستان، با حضور چشمگیر شماری از هورهخوانان زن و مرد از استانهای ایلام، کرمانشاه، سنندج و لرستان، در شهر کوزران از توابع استان کرمانشاه برگزار شد. این رویداد فرهنگی در شمال غربی کرمانشاه، شاهد هنرنمایی هنرمندانی بود که میراثدار یکی از کهنترین فرمهای موسیقی در منطقه هستند.
هوره، نوعی آواز حلقی در موسیقی کوردی است که معمولاً به صورت تکخوانی و بدون استفاده از سازهای موسیقی اجرا میشود. ریشههای این هنر به دوران باستان، احتمالاً بیش از هفت هزار سال پیش و حتی به زمان موبدان زرتشتی و نیایش در آتشگاهها بازمیگردد. هورهخوانان احساسات درونی خود را در قالب کلمات و با فراز و فرودهای صوتی بیان میکنند. شرکتکنندگان در این جشنواره تأکید کردند که هوره میراث منطقهی زاگرس است و در مناطق کُردنشین غرب ایران، بهویژه در استانهای کرمانشاه، ایلام، لرستان و بخشهایی از استان کوردستان و همچنین منطقهی گرمیان در جنوب کوردستان رایج است. برخی پژوهشگران معتقدند که واژهی هوره از "اهورا" گرفته شده و به ستایش اهورامزدا اشاره دارد.
ویژگیهای موسیقایی و مضامین هوره
هوره در کنار بسته، مقام، حیران و وردهبزم، بخشی از موسیقی و آواز کوردی است. این آوا بیش از ۷۰ مقام داشته که از جملهی آنها میتوان به ساروخانی، سحری و مجنونی اشاره کرد، اما به دلیل نبود مرکزی برای گردآوری آنها، ممکن است برخی از این مقامها از بین رفته باشند. از نظر شیوه، هوره به موسیقیهای کوردی مانند مور، بالوره و سیاچمانه نزدیک است. مضامین آن اغلب شامل دین، عشق به میهن، دلدادگی و غم است. "مور" یا "مویه" نیز گونهای از هوره است که برای بیان غم و سوگواری در مراسم عزاداری توسط زنان و در برخی مناطق توسط مردان خوانده میشود.
هنرمندان در این جشنواره بر اهمیت حفظ و انتقال این فرهنگ اصیل کوردی به نسلهای آینده تأکید کردند.
