سیداد بارزانی در حلبچه: هیچ‌کس به اندازه‌ی پرزیدنت بارزانی درد مردم حلبچه را احساس نمی‌کند

نماینده‌ی پرزیدنت بارزانی: حلبچه به نماد تاریخ رنج و بدبختی مردم ما تبدیل شده است

سیداد بارزانی، نماینده‌ی رئیس پارت دموکرات کوردستان
سیداد بارزانی، نماینده‌ی رئیس پارت دموکرات کوردستان

نماینده‌ی رئیس پارت دموکرات کوردستان در کارزار تبلیغات انتخاباتی پارلمان کوردستان حلبچه گفت: هیچکس به اندازه‌ی پرزیدنت بارزانی درد مردم حلبچه را احساس نمی‌کند و هیچ‌کس مانند پرزیدنت بارزانی قدر این شهر دو بار شهید شده را نمی‌داند.

سیداد بارزانی، نمایند‌ه‌ی پرزیدنت مسعود بارزانی، در کارزار تبلیغات انتخاباتی روز شنبه ۲۱ مهرماه ۱۴۰۳، در استان حلبچه گفت: حلبچه به نماد تاریخ رنج و بدبختی مردم ما تبدیل شده است.

نماینده‌ی رئیس پارت دموکرات کوردستان گفت: "مردم حلبچه نقش بزرگی در جنبش آزادی‌بخش کوردستان از زمان انقلاب "ایلول" (سپتامبر) تاکنون داشته‌اند، حلبچه سنگر دشمن بوده و مردم آن از پارت دموکرات کوردستان و رهبر فقید بارزانی کوردستان حمایت کرده‌اند. بنابراین دشمن در سال ۱۹۷۴ با سلاح ممنوعه این شهر حمله را مورد حمله قرار داد." 

سیداد بارزانی، افزود: فراموش نکرده‌ایم که حلبچه، هورامان و شهر‌زور در انقلاب مه از انقلاب و پارت دموکرات کوردستان حمایت کردند. این منطقه به رهبری پرزیدنت مسعود بارزانی به میدان شکست دشمن تبدیل شد. حلبچه همیشه دلسوز و به بارزانی وفادار بوده است. جنایت بمباران شیمیایی این شهر هم یک ذره از ارده‌ی مبارزاتی مردم نکاسته است. مردم هورمان و حلبچه و شهرزور در آن روزگار تلخ هم حامی بارزانی بودند. 

نماینده‌ی پرزیدنت بارزانی گفت:  پرزیدنت بارزانی هرگز آغوش گرم مردم حلبچه را فراموش نخواهند کرد. به‌ویژه پس از قیام، آنها در حمایت قوی از پارت دموکرات، پیشمرگان و پارلمان قانونی کوردستان  پارت دموکرات  و پیشمرگه‌های آن و همچنین حمایت از پارلمان و دولت قانونی اقلیم کوردستان فراموش نخواهد شد. 

سیداد بارزانی در پایان گفت: هیچ کس به اندازه‌ پرزیدنت بارزانی درد مردم حلبچه را احساس نمی‌کند. ما می‌دانیم که با تضمین صلح و رفاه تا چه اندازه می‌توانیم بار نسل‌کشی، حملات شیمیایی و انفال را از روی مردم سبک‌تر کنیم. دهیم. ما  مردم کوردستان هم از گرمیان تا بادینان و بارزان در راه آزادی و استقلال قربانی داده‌ایم. بنابراین رنج و آزار شما را درک می‌کنیم، می‌دانیم تحمل وزن نسل‌کشی، بمباران شیمایی و انفال چه‌قدر سنگین است. 

ما می‌توانیم با تضمین آرامش و آبادانی این رنج‌ها را کاهش دهیم، با همدیگر زخمهایمان را التیام ببخشیم و تا پیروزی کامل به مبارزه ادامه دهیم.