پرزیدنت بارزانی: اولین‌بار بود می‌دیدم که یک اروپایی برای کوردها اشک بریزد
مراسم صدمین سالگرد تولد مادام میتران با حضور پرزیدنت بارزانی در اربیل برگزار شد
مراسم صدمین سالگرد تولد خانم مادام دانیل میتران، همسر فرانسوا میتران رئیس‌جمهور سابق فرانسه روز سه‌شنبه ۲۲ آبان ۱۴۰۳، با حضور پرزیدنت مسعود بارزانی، مسرور بارزانی نخست‌وزیر اقلیم کوردستان، سفیر فرانسه در بغداد، سرکنسول این کشور در اربیل و جمعی از شخصیت‌های سیاسی و دیپلماتیک در سالن اجتماعات "شهید سعد عبدلله" اربیل برگزاری شد.
پرزیدنت مسعود بارزانی که خاطراتی طولانی در عرصه‌ی سیاسی با خانم متیران دارد، در سخنانی به گوشه‌ای از علاقه‌ی این بانوی فرانسوی در خصوص کوردها پرداخت.
بخشی از سخنان پرزیدنت بارزانی در این مراسم به این شرح است:
حضار محترم، بسیار بسیار خوشحالم که امروز اینجا در کنار شما هستم تا صدمین سالگرد تولد خانم دانیل میتران را گرامی بداریم که واقعاً حق بزرگی برای ما کردها دارد. او نقش بسیار بزرگی در دفاع از آرمان کردها داشت. آنچه در توان داشت، انجام داد. من مطمئن هستم که می‌خواست بیش‌تر از این به فکر کوردها باشد، اما معلوم فرصت همین بود.
اولین‌بار در ژوئیه ۱۹۸۹ در پاریس به خدمت ایشان رسیدم. پس از عملیات انفال توسط رژیم عراق در کوردستان بود. چند روزی بود که ایشان از ترکیه بازگشته بود. آن‌وقت تعداد زیادی از مردم، خانواده‌های پیشمرگه‌ها و شهروندان کرد در بادینان به ترکیه مهاجرت کرده و در آنجا در مناطقی اسکان داده شده بودند. خانم دانیل میتران در آن زمان به دیدار آنان رفته بود. وقتی خواستم از درد و رنج مردم کرد به او بگویم، دیدم بسیار آگاه است و نیازی به توضیح ندارد. وقتی در مورد دیدار از یکی دو اردوگاه درمنطقه‌ی دیاربکر و دوروبر و مردمش سخن گفت، اشک از چشمانش جاری شد. واقعاً برای من تازگی داشت. اولین‌بار بود که می‌دیدم یک اروپایی برای کوردها اشک می‌ریزد. پس از آن در همه‌‌ی مجامع بین‌المللی در فرانسه تلاش کرده از حقوق مردم کرد دفاع کند.
بعد از قیام بزرگ بهار سال ۱۹۹۱ فوری به حاجی عمران آمد و دوباره به استقبال ایشان رفتیم. در اولین دوره‌ی پارلمان کوردستان در سال ١٩٩٢ بار دیگر به کوردستان سفر کرد و در مجلس نطقی ایراد کرد. در آن سفر از یک انفجاری در خودرواش که در بین سلیمانیه و حلبچه که رژیم بعثی برایش کار گذاشته بود، جان سالم به در برد و همچون یک معجزه به سالم نجات یافت، اما بااین‌حال برنامه‌ی خود را برهم نزد و به سفرش به حلبچه ادامه داد.
این خانم ادامه داد، هر کاری از دستش برمی‌آمد انجام داد، پس ما خود را مدیون آن بانوی بزرگ می‌دانیم. در سال۱۹۹۳، زمانی که دانیل میتران جایزه حقوق بشر را دریافت کرد، مفتخر به ارائه آن در واشنگتن شدم.
موضوع کوردها برای ایشان اهمیت بسیاری داشت. من از یکی از وزیران فرانسوی شنیدم که رئیس‌جمهور میتران گفته بود که از آنجایی که خانم میتران چیزی برای من باقی نگذاشته است. همیشه موضوع کورد را مطرح می‌کند و می‌گوید باید برای کوردها چنین‌وچنان بکنیم. خود رئیس‌جمهور میتران نیز فضایل زیادی داشت و در صدور قطع‌نامهی ٦٨٨ شورای امنیت ایفای نقش کرد. وقتی برای اولین بار به خدمت ایشان هم رسیدم، گفتم ما انتخابات برگزار می‌کنیم. گفت: این بهترین کار ومقدس‌ترین است که شما انجام می‌دهید. هنگام برخاستن گفتم شما چه پیامی برای کوردها دارید؟ گفت: بااطمینان به مردم کوردستان بگو دوست وفاداری در کاخ الیزه دارید.