پرزیدنت بارزانی در کنفرانس زنان: نقش زنان کورد هرگز کمتر از مردان نبوده است

نخستین کنفرانس زنان کوردستان، امروز یکشنبه، ۲۴ فروردین ۱۴۰۴، با حضور پرزیدنت مسعود بارزانی و مسرور بارزانی، معاون رئیس پارت دموکرات کوردستان، در شهر اربیل رسماً آغاز به کار کرد. این کنفرانس به مدت دو روز ادامه خواهد داشت.

پرزیدنت بارزانی با ایراد سخنانی در این مراسم به نقش زنان در مبارزات رهایی‌بخش کوردستان پرداخت.

متن کامل سخنرانی پرزیدنت مسعود بارزانی بی این شرح است: 

به نام خداوند بخشنده و مهربان

خواهران و دختران گرامی، حضار محترم،

بسیار خرسندم که امروز در کنار شما در نخستین کنفرانس زنان کوردستان که به این شکل برگزار می‌شود، حضور دارم. امیدوارم نتایج آن در سطح انتظارات همه‌ی ما باشد و این آغازی برای آینده باشد. به باور من، این یک فعالیت بسیار به‌جا و مهم است و ان‌شاءالله موفقیت‌آمیز خواهد بود.

شاید تکراری به نظر برسد، اما لازم است انسان بگوید. بار دیگر تأکید می‌کنم که نقش زن کورد هرگز کمتر از نقش مرد نبوده است، اگر در برخی مواقع بیشتر هم نبوده باشد. 

نقش زنان در مبارزات تاریخی

در انقلاب ایلول، در انقلاب گولان و در جنگ علیه داعش، زنان نقش بسیار بسیار برجسته‌ای ایفا کرده‌اند، به‌ویژه در انقلاب گولان. زن هم مادر بود، هم معلم، هم کشاورز. (با اشاره به شعری در وصف زن) حقیقتاً همین‌طور بود. پیش از روشن‌شدن هوا، کودکان خود را برمی‌داشت و به غار یا پناهگاهی می‌برد، از ترس اینکه مبادا هواپیماها روستا را بمباران کنند. بارها اتفاق افتاد که مادری همراه با فرزندانش شهید شد.

تأمین نان پیشمرگه نیز بر عهده‌ی زن کورد بود. پیشمرگه‌ای که در جبهه بود، اطمینان داشت که مادر، همسر یا خواهرش مراقب فرزندانش هست و نان خانواده نیز تأمین است. بنابراین، هر چقدر از نقش زن کورد بگوییم، کم گفته‌ایم. در انقلاب گولان نیز دقیقاً همین‌گونه بود و نمونه‌های فراوانی چون دایکه(مادر) آمینه، دایکه حلیمه و دایکه عایشه وجود دارند.

در جنگ علیه داعش نیز، دختران ما چنان شجاعتی از خود نشان دادند که مایه‌ی افتخار ما بودند. در موارد متعددی، خود مستقیماً وارد نبرد شدند یا هنگامی که داعش به مواضعشان حمله می‌کرد، قهرمانانه جنگیدند.

توانمندی زنان در عرصه‌های مختلف

بسیار خوشحالم که می‌بینم شمار زیادی از زنان در دانشگاه‌ها، مؤسسات آموزشی و بسیاری عرصه‌های دیگر حضور دارند و نقش‌برجسته‌ای ایفا می‌کنند. ضروری است که زن کورد در تمام زمینه‌ها نقش خود را ایفا کند.

شعار شما زیباست: "با توانمندی‌هایمان آینده را می‌سازیم". من نیز به شما می‌گویم: با توانمندی‌هایتان آینده را بسازید و ما پشتیبان شما هستیم.

برای نخستین‌بار در عراق، یک زن اعدام شد که او نیز دختری کورد بود و به نماد مبارزه، مقاومت و سر فرودنیاوردن بدل گشت: لیلا قاسم. وقتی نزد او رفتند و گفتند نامه‌ای به احمد حسن البکر بنویس و طلب عفو کن، تو دختر و زن هستی و عفو خواهی شد، گفت: من کمتر از آنم که نامه‌ی عفو بنویسم؛ من از ملت خودم طلب عفو می‌کنم.

مسئولیت تربیت نسل جدید

اکنون نیز وظیفه‌ای بسیار بزرگ و بسیار مقدس بر دوش شماست: تربیت نسل جدید. متأسفانه دشمنان و بدخواهان ملت کوردستان تلاش بسیاری کردند و می‌کنند تا جوانان ما را گمراه کنند و به بیراهه بکشانند. انسانی که دلبستگی به ملت و میهن خود نداشته باشد، ارزشی ندارد و سرگردان خواهد بود. قیمتی نخواهد داشت.

جنگی که از این طریق (جنگ نرم و فرهنگی) علیه ما به راه انداختند، به باور من، بسیار خطرناک‌تر و بزرگ‌تر از جنگ تانک، هواپیما، سلاح شیمیایی و حتی انفال بود. وقتی جوانی تربیت می‌شود و بزرگ می‌شود اما هیچ دلبستگی به خاک خود ندارد، به چه‌کار می‌آید؟

انسان اگر خاکی نداشته باشد، سرگردان و بی‌ارزش است و کسی قدرش را نمی‌داند. خاک نیز اگر ملتی بر آن نباشد، خاکی بی‌معناست. بنابراین، انسان و خاک به یکدیگر پیوسته‌اند.

احترام به حقوق زنان؛ سنتی دیرینه

در خصوص اهمیت زن و حقوق زن، برای ما این موضوعی بسیار مقدس است. چرا که بیش از ۱۲۰ سال پیش، شیخ شهید، شیخ بزرگوار عبدالاسلام بارزانی و پس از او جناب شیخ احمد، همواره بر این تأکید داشتند که باید حقوق زن حفظ شود و به زن احترام گذاشته شود. این یکی از دلایلی بود که به‌راستی بارزان و طریقت بارزان را بسیار به جلو برد. چون به هیچ وجه آن سنت‌های ناپسند گذشته را [نپذیرفتند] که متأسفانه هنوز هم در برخی مناطق بقایای آن وجود دارد، مانند شوهر دادن اجباری دختران. این به نظر من، بزرگ‌ترین جنایت است. ازدواج باید با رضایت دختر و پسر باشد.

باید به زن مجال داده شود تا نقش خود را ایفا کند. زن وجود خود را احساس کرد. لذا ما سربلندیم که می‌بینیم این بنیان، ۱۲۰ سال پیش در بارزان گذاشته شد و این مسئله‌ی احترام به زن، نقش زن و اهمیت زن از همان زمان، پایه‌گذاری شده است. این برای ما مایه‌ی سربلندی و افتخار است.

یادآوری قربانیان انفال

فردا (اشاره به ۱۴ آوریل) سالروز انفال است. صدها، و می‌توانم بگویم هزاران مادر، همراه با کودکانشان زنده به‌گور شدند. ما درود می‌فرستیم به روح پاک همه‌ی شهدا، به‌ویژه آن مادرانی که با فرزندانشان زنده به گور شدند و آن گورهای دسته‌جمعی که پیدا شده‌اند، بارها دیده‌ایم که مادر و کودکش با هم شهید شده‌اند.

مهم این است که مبارزه ادامه یابد. نباید سر خم کنیم. باید همه درها و همه عرصه‌ها به روی زنان گشوده شود تا به بهترین شکل نقش خود را ایفا کنند و من مطمئنم که می‌توانند این نقش را ایفا کنند. بار دیگر تأکید می‌کنم: شما شعارتان را عملی کنید، ما نیز با تمام توان در پشت شما و پشتیبان شما هستیم.

 در پایان برای کنفرانس شما آرزوی موفقیت دارم. سربلند باشید و بسیار سپاسگزارم.