پرزیدنت بارزانی در چهارمین سیمپوزیوم بین‌المللی مەلای جزیری در جَزیره‌ی بوتان حضور یافت
گسترش افق‌های ادبی در قلب کوردستان ترکیه؛ پرزیدنت بارزانی به شرناخ سفر کرد
پرزیدنت مسعود بارزانی، صبح امروز شنبه، ۹ آذر ۱۴۰۴ (۲۹ نوامبر ۲۰۲۵)، به منظور شرکت و سخنرانی در چهارمین سیمپوزیوم بین‌المللی "مەلای جزیری"، وارد شهرک جَزیره‌ی بوتان در استان شرناخ در شمال کوردستان (کوردستان ترکیه) شد.
این رویداد مهم فرهنگی که از روز گذشته، جمعه، ۸ آذر ۱۴۰۴ (۲۸ نوامبر ۲۰۲۵) آغاز شده، به مدت دو روز ادامه خواهد داشت و با حضور پرزیدنت بارزانی اعتبار بیشتری یافته است.
استقبال پرشور از پرزیدنت بارزانی
ماهیر یوکسَل، خبرنگار کوردستان۲۴، گزارش داد که تصاویر بزرگی از پرزیدنت بارزانی در نقاط مختلف شرناخ نصب شده و بر روی آن‌ها عبارت "به جزیری بوتان خوش آمدید" نوشته شده است. رئیس دانشگاه شرناخ نیز ضمن ابراز خشنودی از حضور پرزیدنت بارزانی، تأکید کرد که مشارکت ایشان به اهمیت و اعتبار این گردهمایی بین‌المللی می‌افزاید.
محورهای سیمپوزیوم و مکان برگزاری
این سیمپوزیوم در سالن کنفرانس‌های هتل "ددِمان جَزیره" برگزار می‌شود. هتل "ددِمان جَزیره" اولین و تنها هتل پنج ستاره بین‌المللی در جَزیره است که در کنار رود دجله واقع شده و چشم‌اندازهای زیبایی را ارائه می‌دهد. در این سیمپوزیوم، علاوه بر پرزیدنت بارزانی، اساتید و دانشگاهیان متعددی از دانشگاه‌های اقلیم کوردستان و همچنین شخصیت‌های برجسته‌ای از جمله دانشگاهیان، روشنفکران، هنرمندان، مدیران محلی، نمایندگان پارلمان و سیاستمداران حضور دارند. شرکت‌کنندگان در پنل‌ها، گفتگوها و سخنرانی‌های خود به بررسی ابعاد مختلف شخصیت و جایگاه مەلای جزیری، شاعر نامدار کورد که از جایگاهی راهبردی در تاریخ کورد برخوردار است، می‌پردازند.
مەلای جزیری: پیری عشق و پیشگام ادبیات کوردی
مەلای جزیری، با نام کامل شیخ احمد کوڕی شیخ محمد و ملقب به "نیشانی"، در حدود سال ۱۵۷۰ میلادی (حدود ۹۷۹ خورشیدی) در جَزیره‌ی بوتان، واقع در کوردستان عثمانی (ترکیه امروزی)، متولد شد و در حدود سال ۱۶۴۰ میلادی (۱۰۵۰ هجری قمری) در همان شهر دیده از جهان فروبست. او یکی از برجسته‌ترین شاعران کلاسیک کورد و بنیان‌گذار مکتب شعر کورمانجی شمال است. جزیری در کودکی در مساجد و مدارس جَزیره به تحصیل علوم دینی، حفظ قرآن و ریاضیات پرداخت. سپس برای تکمیل دانش خود به مناطق گوناگون کوردستان، از جمله حکاری، عمادیه، دیاربکر و حصن کیفا سفر کرد تا از محضر علمای بزرگ این مناطق در رشته‌های اصول دین، فقه، حدیث و فلسفه کسب فیض کند.
وی علاوه بر زبان کوردی (گویش کورمانجی)، بر زبان‌های عربی، فارسی و ترکی نیز تسلط کامل داشت. زبان عربی را به دلیل اهمیت آن به عنوان زبان قرآن و فارسی را به عنوان زبان ادب و کتابت به خوبی فرا گرفت و از اشعار شاعرانی چون حافظ شیرازی و جامی تأثیر پذیرفت. پس از دریافت اجازه تدریس، به زادگاه خود بازگشت و در مدرسه الحمراء به تدریس مشغول شد.
مەلای جزیری به "پیری عشق" مشهور است و بیشتر اشعارش ماهیتی عارفانه و عاشقانه دارند که به ستایش عشق الهی و انسانی می‌پردازند. دیوان او که به گویش کورمانجی سروده شده، شامل بیش از ۱۲۰ شعر است که اغلب در قالب غزل و قصیده هستند. آثار وی نه تنها بیانگر عشق‌ورزی، بلکه آینه‌ای از عمق افکار و دیدگاه‌های فلسفی و علمی دوران خود نیز محسوب می‌شوند و موضوعاتی چون تاریخ، فلسفه و علوم طبیعی در آن‌ها منعکس شده است. دیوان مەلای جزیری از نظر فصاحت و بلاغت در رتبه‌ی دیوان حافظ شیرازی قرار دارد و مورد توجه مستشرقین روسی و آلمانی نیز واقع شده است. این دیوان در برلین، روسیه، آلمان و سوریه به چاپ رسیده است و نسخه‌ی سورانی آن نیز در سال ۱۳۶۱ شمسی (۱۹۸۲ میلادی) همراه با مقدمه و شرح مفصل استاد عبدالرحمن شرفکندی «هه‌ژار» در تهران منتشر شده است. او یکی از پیشگامان ادبیات کلاسیک کوردی در کنار احمد خانی و فقیه طیران شناخته می‌شود.
