جنگیز چاندار: پرزیدنت بارزانی وحدت ملی کوردها را حفظ کرد

پیام رهبری اقلیم کوردستان، عامل احیای همبستگی ملی کوردها

جنگیز چاندار، سیاست‌مدار برجسته‌ی شمال کوردستان و نماینده‌ی پارلمان از حزب برابری و دموکراسی خلق‌ها
جنگیز چاندار، سیاست‌مدار برجسته‌ی شمال کوردستان و نماینده‌ی پارلمان از حزب برابری و دموکراسی خلق‌ها



جنگیز چاندار، سیاست‌مدار برجسته‌ی شمال کوردستان و نماینده‌ی پارلمان از حزب برابری و دموکراسی خلق‌ها (DEM Party)، دیدگاه خود را درباره‌ی ارتباط و تأثیر دو کنفرانس مهم منطقه تشریح کرد. وی تأکید کرد که پیام‌های پرزیدنت بارزانی و رهبری اقلیم کوردستان، روحیه‌ی وحدت ملی کوردها را احیا کرده و اثبات نموده‌اند که کوردها بازیگری کلیدی و محرک صلح در منطقه هستند.
جنگیز چاندار در اظهاراتی برای «کوردستان ۲۴»، به کنفرانس بین‌المللی صلح و جامعه‌ی دموکراتیک که در استانبول برگزار شد، اشاره کرد. وی این کنفرانس را ادامه‌دهنده و مکمل «دیدار مپس (MEPS)» دانست که پیش‌تر در شهر دهوک برگزار شده بود. به باور چاندار، این سلسله کنفرانس‌ها تلاش‌هایی جدی و مؤثر برای بازطراحی نقشه‌ی صلح و ثبات در خاورمیانه هستند.
چاندار که خود یکی از شرکت‌کنندگان در دیدار مپس در دهوک بود، این رویداد را «ایستگاهی بین‌المللی و بسیار تأثیرگذار» توصیف کرد که شخصیت‌های عالی‌رتبه‌ی و تصمیم‌گیرنده‌ی منطقه در آن گرد هم آمدند. وی اشاره کرد که در یکی از پنل‌ها، از دیدگاه نخست‌وزیر دولت اقلیم کوردستان، مسرور بارزانی، حمایت کرده است؛ آنجا که ایشان تأکید کردند دیدار مپس تنها مکانی برای گفت‌وگو نیست، بلکه سکویی برای دستاوردهای عملی است. به عقیده‌ی چاندار، حضور شخصیت‌هایی نظیر مظلوم عبدی و الهام احمد در دهوک، نشانه‌ی روشنی از اهمیت این دیدار و بازتاب‌دهنده‌ی خواست وحدت ملی کوردها بود. این امر نشان می‌دهد که کوردها نقش مؤثر‌ی در معادلات سیاسی منطقه دارند.
در بخش دیگری از سخنانش، این نماینده‌ی پارلمان از حزب دموکراتیک خلق‌ها توضیح داد که کنفرانس استانبول همان مسیری را در پیش گرفته است که از دهوک آغاز شده بود. چاندار با اهمیت به پیام پرزیدنت بارزانی و رهبری اقلیم کوردستان در آن کنفرانس پرداخت و اظهار داشت: «این پیام‌ها الهام‌بخش احیای وحدت ملی کوردها بوده و به همین دلیل توانسته روح همبستگی ملی را در میان کوردها زنده کند.» نتیجه‌ی هر دو کنفرانس، آن‌گونه که چاندار اشاره می‌کند، دستیابی به این باور است که کوردها از وزن و اعتبار ویژه‌ی خود برخوردارند و هیچ روند صلح و ثباتی در خاورمیانه بدون مشارکت فعال کوردها به‌عنوان یک بازیگر قدرتمند و اصلی، موفق نخواهد شد.