مسیحیان دشت نینوا: مناطق ما تحت کنترل گروه‌های مسلح است و بازگشت دشوار است

مسیحیان آواره‌ی دشت نینوا قادر به بازگشت به مناطق اصلی خود نیستند

بیش از ۱۱ سال از حمله‌ی داعش در سال ۲۰۱۴ می‌گذرد. با این حال، شمار زیادی از مسیحیان آواره‌ی دشت نینوا همچنان به خانه‌ها و سرزمین‌های اجدادی خود بازنگشته‌اند. این وضعیت عمدتاً به دلیل احساس ناامنی و تداوم حضور گروه‌های مسلح در مناطق بومی آن‌ها است.

رمزی ایشو، یکی از شهروندان مسیحی آواره، به خبرنگار کوردستان۲۴ گفت: «ما گمان می‌کردیم یک، دو یا سه ماهه بازخواهیم گشت؛ اما اکنون دیگر به بازگشت اعتقادی نداریم. بسیاری از افراد و خانواده‌های ما قربانی خشونت شده‌اند.» دیانا بوتانی، دیگر شهروند آواره، نیز اظهار داشت: «اطمینان کامل برای بازگشت وجود ندارد. حضور گروه‌های مسلح در منطقه باعث شده است که مردم احساس آرامش نکنند. شهروندان در این مناطق به دلیل وجود چندین نیروی متفاوت نمی‌توانند با اطمینان به خانه‌های خود سر بزنند.»

عامر القوشی، فعال مسیحی، تأکید کرد که مناطق مسیحی‌نشین دشت نینوا تحت کنترل گروه‌های مسلح بوده و وضعیت ناآرام همچنان ادامه دارد.

پیش از حمله‌ی داعش، شمار مسیحیان در دشت نینوا (به‌ویژه بخش شرقی آن) بیش از ۱۰۰ هزار نفر بود؛ اما پس از سال ۲۰۱۴، حدود ۷۰ هزار مسیحی منطقه را ترک کردند. بر اساس آخرین آمارها، تنها حدود ۳۰ هزار خانوار بازگشته‌اند. تحقیقات جدید سازمان‌های بین‌المللی و داخلی در سال ۲۰۲۴ نشان می‌دهد که با وجود پایان جنگ با داعش، درگیری بر سر کنترل امنیتی در دشت نینوا همچنان بزرگ‌ترین مانع است. مسیحیان می‌گویند که وضعیت مالی و مشکلات خدمات‌رسانی و کار، علاوه بر وضعیت امنیتی، باعث شده است که آوارگان به جای بازگشت به زادگاه خود در شهرستان حمدانیه و دیگر بخش‌های دشت نینوا، مانند ناحیه‌ی القوش، به کشورهای اروپا و آمریکا مهاجرت کنند.