طوفانهای گردوغبار تهدیدی فزاینده برای عراق
خسارت روزانه یک میلیون دلاری ناشی از این بحران زیستمحیطی

بر اساس گزارشهای سازمان ملل متحد و کارشناسان محیطزیست، عراق در سالهای اخیر با موجهای مکرر طوفانهای گردوغبار مواجه بوده که خسارات هنگفتی به اقتصاد، سلامت عمومی و محیطزیست این کشور وارد کرده است.
پیشبینی میشود تا سال ١٤٠٥، عراق شاهد حدود ٣٠٠ طوفان گردوغبار باشد که این پدیده به یکی از چالشهای اصلی زیستمحیطی و اقتصادی منطقه تبدیل شده است.
خسارات روزانه یک میلیون دلاری
بر اساس گزارش «دیدبان سبز عراق»، سازمانی تخصصی در حوزهی محیطزیست و تغییرات اقلیمی، طوفانهای گردوغبار روزانه حدود یک میلیون دلار به اقتصاد عراق زیان وارد میکنند. این خسارات ناشی از تأثیرات منفی بر بخشهای کشاورزی، زیرساختها، سلامت عمومی و افزایش هزینههای نظافت و مصرف آب است. طوفانهای گردوغبار نهتنها باعث کاهش دید در جادهها و افزایش تصادفات رانندگی میشوند، بلکه به دلیل آلودگی هوا، بیماریهای تنفسی مانند تنگی نفس و مشکلات ریوی را در میان شهروندان تشدید میکنند.
تأثیرات زیستمحیطی و کشاورزی
طوفانهای گردوغبار به زمینهای کشاورزی، دامها و زیستبومهای طبیعی عراق آسیب جدی وارد میکنند. به گفتهی عادل مختار، کارشناس کشاورزی و محیطزیست عراقی، این پدیده به دلیل افزایش بیابانزایی و تبدیل زمینهای کشاورزی به مناطق مسکونی شدت یافته است. او هشدار میدهد که عدم اقدام جدی دولت برای مقابله با این بحران، زیانهای زیستمحیطی، بهداشتی و اقتصادی را در سالهای آینده تشدید خواهد کرد. مختار تأکید میکند که بیابانزایی در عراق طی دهههای گذشته به شکلی نگرانکننده افزایش یافته و این روند تهدیدی جدی برای آیندهی کشاورزی و امنیت غذایی کشور است.
نیاز به اقدامات فوری
برنامهی محیطزیست سازمان ملل متحد (UNEP) از دولت عراق خواسته است تا اقدامات فوری برای کاهش اثرات طوفانهای گردوغبار اتخاذ کند. این اقدامات شامل تقویت زیرساختهای زیستمحیطی، اجرای طرحهای جنگلکاری برای جلوگیری از بیابانزایی، و ارتقای سیستمهای هشداردهنده برای حفاظت از سلامت عمومی است. همچنین، مدیریت منابع آب و کاهش مصرف غیرضروری آن در زمان طوفانها از دیگر توصیههای کارشناسان است، زیرا شستوشوی خانهها، ادارات و خودروها پس از هر طوفان، فشار مضاعفی بر منابع آبی کشور وارد میکند.
چشمانداز نگرانکننده
طوفانهای گردوغبار در عراق نتیجهی ترکیبی از تغییرات اقلیمی، کاهش پوشش گیاهی، مدیریت ناکارآمد منابع طبیعی و بیابانزایی فزاینده است. این پدیده نهتنها عراق، بلکه کشورهای همسایه از جمله ایران و مناطق کوردستان را نیز تحت تأثیر قرار میدهد. کارشناسان هشدار میدهند که بدون برنامهریزی جامع و همکاری منطقهای، این بحران میتواند به یک فاجعهی زیستمحیطی و انسانی تبدیل شود.