بحث خلع سلاح گروه‌های شبه‌نظامی در عراق همچنان ادامه دارد
اظهارات اخیر نخست‌وزیر عراق درباره‌ی ارتباط خلع سلاح گروه‌های مسلح با خروج نیروهای آمریکایی، بار دیگر بحث‌ها بر سر این موضوع را داغ کرده است
محمد شیاع سودانی، نخست‌وزیر عراق، خلع سلاح گروه‌های مسلح را به خروج نیروهای آمریکایی از این کشور مرتبط دانسته است که قرار است سپتامبر سال آینده (شهریور ۱۴۰۵) به طور کامل از این کشور خارج شوند. این اظهارات بار دیگر بحث‌ها بر سر این موضوع را داغ کرده است.
نجم قصاب، پژوهشگرِ امور امنیتی و سیاسی، به اسکای نیوز گفت: «سودانی امروز با یک معادله‌ی حساس روبه‌رو است، زیرا جریان‌های سیاسی شیعه، سنی و کورد، همراه با مرجعیتِ دینی در نجف، سال‌هاست بر این موضوع توافق کرده‌اند که سلاح باید در دستِ دولت باشد.»
او افزود که نخست‌وزیر می‌خواهد وضعیت را تغییر دهد و از سازش به سمتِ دولت‌سازی حرکت کند، به این معنی که قانون را خطِ فاصل میان هرج‌ومرج و سازماندهی قرار دهد. قصاب همچنین اظهار داشت: «هرج‌ومرج‌های عراق همواره نتیجه‌ی سلاح‌هایی بوده که تحتِ کنترل نبوده‌اند و گاهی اوقات به نامِ دفاع و گاهی نیز به نامِ حفاظت از دولت توجیه شده‌اند.»
نجم قصاب تأکید کرد که اظهاراتِ سودانی تنها برای راضی کردن واشنگتن نیست، بلکه برای اطمینان‌بخشی به کشورهای همسایه و شرکا در روندِ سیاسی نیز هست.
این پژوهشگر همچنین گفت: «وضعیتِ سیاسی عراق منجر به دودستگی در چارچوبِ هماهنگی شیعی شد و همین امر باعث شد سودانی به عنوان نخست‌وزیر انتخاب شود تا تعادلِ داخلی را حفظ کند.»
او ادامه داد: «مرحله‌ی آینده نیازمند واقعیت‌گرایی سیاسی است، زیرا امروز همه‌ی گروه‌های مسلح آماده‌ی ادامه‌ی حملِ سلاح نیستند و بیشتر آن‌ها اکنون مشغولِ فعالیت‌های سیاسی و انتخاباتی هستند، که این امر قانونی کردنِ ادغام آن‌ها در نیروهای دولتی و قانونی کردنِ حملِ سلاح توسط آن‌ها را دشوار می‌کند.»
نجم قصاب فاش کرد که عراق در آینده با «یک بحرانِ مالی خفه‌کننده» روبه‌رو خواهد شد و به همین دلیل نیازمند همکاری «آمریکا، کشورهای همسایه و جامعه‌ی بین‌المللی» است.
او افزود: «عراق باید اطمینانِ اقتصادی و امنیتی ارائه دهد تا چهره‌ی خود را به عنوان کشوری قابلِ اعتماد تقویت کند.» وی همچنین اشاره کرد که ثبات بدونِ هم‌صدایی واقعی میان نیروهای سیاسی، دینی و اجتماعی محقق نخواهد شد.
نجم قصاب همچنین خاطرنشان کرد: «نقشه‌ی سیاسی پس از جنگ میان اسرائیل و حماس تغییر کرده است، برای همین این تحول باعث شده است که بخشی از رهبرانِ عراق به ضرورتِ بی‌طرفی عراق در درگیری‌های منطقه پی ببرند و ثباتِ خود را به یک هدفِ ملی تبدیل کنند.»
این تحلیلگر گفت: «بسیاری از رهبرانِ گروه‌های مسلحی که پیش‌تر پرچمِ مقاومت را برافراشته بودند، اکنون بخشی از قدرتِ سیاسی و اقتصادی هستند و طعمِ قدرت و ثروت را چشیده‌اند.» این امر ممکن است آن‌ها را بیشتر به سمتِ حفظِ دستاوردهایشان از طریق احزابِ سیاسی سوق دهد تا از طریق سلاح.
